Eindelijk, na alle geplande activiteiten die maar niet doorgingen tijdens de corona periode, was er een kampeerweekeinde door de GS/A vereniging georganiseerd.
Naast het kamperen was er de mogelijkheid om op zaterdag deel te nemen aan een tourrit met na afloop een barbecue zonder te kamperen.
Voor mij was dit de eerste keer dat ik een evenement van de GS/A vereniging bij ging wonen. Precies in de corona tijd heb ik al mijn vrije tijd besteed om mijn allereerste GS op te knappen. Inmiddels rijdt de GS alweer 2 jaartjes rond en was de tourrit een uitgelezen moment om het gaspedaal eens flink te beroeren.
Op zaterdagochtend kwam ik met het gezellige geluid van de boxermotor aangereden bij de verzamelplek, ’t Hoogspel in Ambt Delden. Daar waren reeds enkele GS/A’s aanwezig en mijn ‘Vesuvius rouge’ paste daar prima tussen.
Omdat ik nog niet zoveel mensen van de vereniging ken, was dit het moment om met andere eigenaren van deze bijzondere vervoermiddelen kennis te maken. Tevens had de organisatie gevraagd of ik een bijrijder wilde meenemen die GS/A loos was. Uiteraard is rijden en gelijktijdig navigeren lastig, dus ik heb op weg naar de startlocatie Matthijs opgehaald. Hij vertelde dat hij vroeger GSA had gereden en nu naast een Lada een CX heeft. Gezien zijn bijzondere voorkeur voor het rijdende blik, verliep het gesprek vanaf het instappen soepel.
Terwijl wij bij ’t Hoogspel het eerste kopje koffie kregen, kwamen er meer gezellig pruttelende boxergeluiden aangereden en werd de parkeerplaats flink gevuld met allerlei kleuren en modellen GS/A.
Ook Egbert kwam aangereden met zijn wel heel bijzonder GS birotor. Hij kreeg als navigator een clublid zonder rijbewijs mee. Samen hebben ze de rit goed voltooid.
Organisator Hans vroeg het woord en legde kort de route uit en gaf een paar kleine wijzigingen door. Ik weet nu dat RO ‘recht oet’ = rechtdoor in het Twents betekent, oftewel recht oversteken. Voordat er vertrokken werd zijn alle GS/A’s uitgebreid bewonderd. De buitenlandse gasten, Duitsland, Slovenië en België hadden er al een behoorlijke rit opzitten en mengden zich prima tussen de prachtige GS en GSA’s. Wat mij in ieder geval opviel waren de verschillen in detail tussen de aanwezige GS/A’s. Een stripje anders, het woordje Citroën op een andere plek, verschillende sierbeplakking, enzovoorts. Maar er waren ook een paar rijdende exemplaren die nog wat TLC behoefden wat uiteraard prima is want alles wat rijdt is al top.
Organisator Hans zag de tijd verstrijken zonder dat er iemand aanstalten maakten om te vertrekken. Om op tijd op de eerste locatie aan te komen moest hij ons van de parkeerplaats af jagen. En daar vertrokken we dan eindelijk met ons GS/A’s. De route zelf was prima aangegeven. Het scheelt als je de omgeving kent maar zelfs dan kom je op weggetjes waar je echt nog nooit eerder bent geweest. Heerlijk toeren onder de bomen, het prachtige weer geeft aan zo’n dag toch meer vreugde. En langzaam door het landschap slingerend kwamen we aan bij de eerste stop, de Kasbah in Hengelo, van architect Piet Blom. Daar werd de helft van de groep in de wijk zelf rondgeleid en de andere helft werd bijgepraat over het ontstaan van de wijk. We mochten zelfs met de gids haar woning van binnen bekijken. Hoe prachtig om van een bewoner en een bevlogen vrijwilliger van het museum de filosofie van deze beroemde architect te kunnen ervaren.
Daarna werd de rit vervolgd en wel grensoverschrijdend. Na wederom veel landschappelijk schoon, kleine weggetjes en onoverzichtelijke bochten, kwamen we in Gronau aan bij het Rock ’n Pop museum.
Een prachtig oud fabrieksgebouw met daarin een hypermodern museum. We kregen allemaal een koptelefoon op en na de entree liep je door het museum waarbij je automatisch op elke locatie met een vitrine of bijzonderheid uitleg kreeg wel of niet met bijpassende muziek. Iedereen liep zijn/haar eigen route en kon bij de eigen muziekvoorkeur of idool net zolang blijven als gewenst.
Na anderhalf uur waren we allemaal wel zo’n beetje uitgekeken en werd het tijd om naar de camping en barbecue te gaan. Maar, helaas was Philip met zijn GSA ergens onderweg gestrand. Een spontane uitval van de motor en niet meer aan de praat te krijgen. Hij was bij een andere rijder ingestapt en had de rit vervolgd. En wat krijg je als je de leden dit voorschotelt? Ja, een boekwerk aan mogelijke mankementen. Ik wist niet dat er zoveel aan een GSA zou kunnen mankeren. Na enige discussie wat er nu zou kunnen zijn, werden de GS/A’s gestart en een groepje van 5 zou de GSA van Philip gaan redden/repareren. Helaas was het niet precies bekend waar deze stond en wist onze zuiderbuurman dit nog minder. Dus in optocht naar ergens bij een truck wash in Enschede. Naarmate wij dichterbij Enschede kwamen was er toch wat bijzonders aan de hand. File. Nee, niet door de oproep om de GSA van Philip te redden, maar een voetbalwedstrijd in de Grolsch veste. En laat dat nu vlakbij de plek zijn waar de GSA was gestrand….
Om de GSA te bereiken moesten wij een stukje omrijden en er is zelfs één niet nader te noemen clublid geweest die via het fietspad de weg gevonden heeft.
Na Philip bij zijn GSA te hebben afgezet ging de motorkap open en ik heb nog nooit zoveel hoofden onder de motorkap van een GSA gezien. Ik denk dat het motorblok daar zo van is geschrokken dat deze direct aansloeg toen Philip ging starten. Behalve Philip was iedereen hevig teleurgesteld omdat ze niet de handjes vies konden maken.
Op naar de barbecue! Aangekomen op de camping werd de kring met aanwezigen opgezet. De tafel was volgeladen met stokbrood, salades, sausen en vlees voor op de barbecue. Wat een gezelligheid. Iedereen braadde zijn eigen stukje vlees, het smaakte uitmuntend en het gezelschap was aangenaam.
Omdat ik niet ging kamperen heb ik met een volle maag en zeer tevreden gevoel de reis naar huis gemaakt. Onderweg Matthijs bij zijn eigen woning afgezet. Ook hij had een zeer geslaagde dag gehad.
Hans Picard: hartelijk bedankt voor de goede organisatie en graag tot een volgende bijeenkomst.
Arthur de Kok